Zespół zaprezentuje się w kategorii I tradycyjnej.

ZR Magurzanie działa przy Gminnym Ośrodku Kultury w Łodygowicach. Założony został przez Krystynę Mikociak w 1984r. a od 2011r. prowadzi go córka Elżbieta Konior, która jest również choreografem. Kierownikiem muzycznym jest Brygida Sordyl, zastępuje ją obecnie Anna Czupryn. Zespół kultywuje unikatowe tradycje własnej gminy, regionu oraz regionów ościennych. W skład zespołu wchodzi 60-os. grupa nastoletnich i dorosłych tancerzy, wokalistów i muzyków. Działa też 50-os. grupa dziecięca. Poziom artystyczny zespołu wielokrotnie docenili jurorzy festiwali ogólnopolskich i międzynarodowych. Od 2009r. należy do CIOFF.

Tytuł Programu: Wesele z początku XX w. Julecki z Zorzeca i Jonka z Cisca – fragment z oczepinami

Autorzy programu: Scenariusz, Reżyseria, choreografia: Elżbieta Konior
Opracowanie muzyczne, konsultacja programu: Anna Czupryn
Konsultacja programu, Reżyseria: Krystyna Mikociak
Konsultacje taneczne i etnograficzne: Jan Gąsiorek

Program ukazuje fragment pierwszego dnia wesela z początku XXw., jego centrum stanowią oczepiny. Odbywa się w tzw. Starym Zarzeczu czyli już nieistniejącej wiosce, która w latach 60. XX w została zniszczona i zalana wodami Jeziora Żywieckiego. Wesele Julecki z Zorzeca i Jonka z Cisca miało rzeczywiście miejsce – 1 dzień odbył się w Zarzeczu, a poprawiny w Ciscu. Program prezentuje w stroju, muzyce, tańcach cofanie się góralszczyzny. Ponad 100 lat temu Cisiec charakteryzował się folklorem góralskim, natomiast północno-zachodnia Żywiecczyzna m.in. Zarzecze była terenem o wpływach laskich. Program rozpoczyna się od pamiątkowego zdjęcia wykonanego przez fotografa z Żywca w trakcie wesela tuż przed zmrokiem. Następnie Zarzeczanie i goście z Cisca wracają do izby by nadal się bawić. Zobaczymy tańce takie jak różnego rodzaju polki: Wściekłą Polkę, Dreptaną Polkę, Dziką Polkę, Skakaną Polkę a także walczyka, obyrtkę, krzyżoka tańczonego przez najstarszych weselników oraz krakowioki, których nie mogło zabraknąć na żadnym weselu. Mężczyźni będą chcieli pokazać sprawność fizyczną – jedna wieś przed drugą – zaprezentują więc charakterystyczne dla Cisca i Zarzecza popisy. W Zarzeczu taniec popisowy dwóch mężczyzn nazywano Kozokiem. Pojawią się w nim rekwizyty takie jak kosze czy wiązki wikliny – Zarzecze słynęło z plecenia koszy z wikliny. Sercem inscenizacji są oczepiny. Uczestniczą w nich tylko kobiety. Panny żegnają się z panią młodą i wyprowadzają ją ze stanu panieńskiego poprzez pieśni i taniec. Po oczepinach mężatki wprowadzają Panią młodą w swoje grono. Odbędzie się również „Zbieranie na Czepiec”.

Program powstał głównie w oparciu o wywiady z najstarszymi mieszkańcami Zarzecza. Zespół po raz pierwszy występuje w strojach z początku XXw. z Gminy Łodygowice zrekonstruowanych z historycznych zdjęć rodzinnych poszczególnych członków zespołu oraz zebranych eksponatów. Na potrzeby tej inscenizacji powstały 24 nowe stroje- 12 damskich i 12 męskich. Mamy wczesną wiosnę niedługo po Wielkanocy stąd cieplejsze okrycia weselników. Kapelę zobaczymy w dwóch odsłonach a jej skład odtworzony został ze starych fotografii i literatury. Początkiem XXw. na Żywiecczyźnie grywały już kapele dęte. Głównym zajęciem mieszkańców Zarzecza było wyplatanie koszy z wikliny, stąd takie rekwizyty. Źródła to np.: E. Konior, S. Słowiak, K. Mikociak "Wspomnienia ze Starego Zarzecza" projekt od 2021 r., K. Mikociak "Wesele Zarzeczańskie" rękopis 1985r., E. Konior, B. Sordyl, A. Wróbel "Tradycje Północno-Zachodniej Żywiecczyzny. Dawna Pieśń Ludowa, Muzyka i Taniec" publikacja 2018r., P. Stachura "Wesele Rybarzowickie" rękopis z 1969r., J. Tacina maszynopisy, publikacje J. Gąsiorek i J. Mikś